A trip to the kodachadri mountain
Blijf op de hoogte en volg Hester
12 Januari 2016 | India, Kundapura Railway Station
Dit weekend ging met zes anders meiden ( ook vrijwilligers in kundapur ) hiken naar de top van de kodachadri mountain. Dit is een van de hoogste bergen in de omgeving van kundapur. Hij is 1.343 meter hoog en vanaf de plek waar wij begonnen naar de top was 12 km. Het was een hele zware tocht althans op het eind. De eerste 5 km was redelijk plat maar toen werd het steiler en steiler. Nog nooit heb ik zo'n wandeling gemaakt terwijl het 27 graden is misschien zelfs wel warmer. Maar het was de moeite waard. De omgeving was een sprookje vooral toen we rond zonsondergang eindelijk bij de top aankwamen en de zonsondergang vanaf de top van de berg konden zien. Helaas was er een flinke bosbrand beneden gaande dus er hing vreselijk veel rook in de lucht. Ik zat op een rots aan de rand van van de stijl aflopende berg en mijn voeten bungelde naar beneden. Ik voelde me machtig maar ook erg klein tegelijk. Ik kon het niet laten om te denken wat er zou gebeuren als ik naar beneden zou springen en proberen te vliegen maar ik hield me stevig vast aan de grond. Na de zonsondergang daalden we weer een stukje af van de berg waar een plek om te slapen was. We sliepen in een grote kamer omringt door ramen er hing een soort leegte in de kamer in de hoek stonden twee bedden tegen elkaar gedrukt die bijna uit elkaar vielen verder lag er alleen een hoopje met dekens waar we op konden slapen. Uiteindelijk wisten we de kamer te vullen met gezelligheid en gelukkig was het niet zo koud als we dachten. Na het avond eten wat we buiten onder een prachtige sterren hemel op aten. Liepen we een stukje weg van het licht. Ik heb nog nooit zo veel sterren gezien aan een hemel. Elk klein plekje was gevuld met een ster en ik raakte maar niet uitgekeken. Hierna gingen we naar onze kamer om te slapen alleen helaas werd het kouder en kouder en s'nachts lag ik uren wakken starend uit het raam naar de sterren. Eigenlijk was dit niet zo erg maar het maakte de afdaling wel een ramp. Met moeite kon ik me concentreren op het stijl aflopende pat en zo ben ik wel 4 keer onderuit gegaan. Deze ervaring wou ik graag even delen want het was een van mijn mooiste ervaringen van mijn reis tot nu toe (naast het elke dag zien van mijn tentschool kindjes die gillend op je af komen rennen:) ja ik voel me zeer gelukkig als ik na het weekend eindelijk weer naar het project kan om ze een knuffel te geven :)) maar daarom dus dit verhaal :) .... En ik wou deze prachtige foto's delen.
-
12 Januari 2016 - 17:42
Annemiek:
Hester
Wat een prachtig verhaal.Zie het zo voor me.En wat spannend.Uniele ervarig.Probeer voortaan wel wat te slapen
Wij vinden het namelijk wel leuk als je het na kunt vertellen.
Veel liefs Annemiek -
12 Januari 2016 - 22:22
Margje Schilt:
lieve schat wat een prachtige ervaring....maar ik krijg de rillingen als ik er aan denk wat er had kunnen gebeuren daar boven aan die top bungelend met je beentjes in de diepte!
Niet meer doen hoor!
Maar ik ben weer helemaal trots op jou. kus, kus -
13 Januari 2016 - 09:16
Wilma Eleveld:
Wow Hester, was graag mee gegaan.... Prachtige foto's en mooi verteld!
-
13 Januari 2016 - 10:48
Erik Schilt:
Geweldige ervaring Hester. Een mooi anker in je leven. X Pap. -
13 Januari 2016 - 20:57
Mascha:
Mmm klinkt super, mooi sterrenverhaal :-) en ja die foto,s....:-) :-) ik had je nog niet officieel verteld dat er n klinkertje in mijn naam veranderd is he? Maar je had t wel opgevangen al via Skype ;-) dan weet je in elk geval wie Mascha is :-) :-) xxxxx veel plezier verder daar en nog een heleboel mooie ervaringen!! -
14 Januari 2016 - 03:04
Hester Schilt:
Dankje wel mascha! ;) ja ik hat het ook op facebook gezien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
